Zaman Yaklaşırken

Hayat şartlarına ayak uydurmak bir yana dursun, ben hep çalışan, kendi ayakları üzerinde durabilen, dik ve güçlü bir anne imajı çizmek istemişimdir. Böylelikle çocuklarım kendilerine bir hayat kurma aşamasına geldiklerinde onların yoluna ışık tutan bir hayatım olacaktı... İyi bir eş, örnek bir anne, becerikli bir ev kadını ve verimli bir çalışan olmaya çalışmak yorucu olsa gerek lakin aktif ve yapıcı bir hayat her zaman tercih sebebim olmuştur. Ben çalışan, emekçi bir annenin kızıyım ve her zaman annemin azmi, hayat mücadelesi bana güç vermiştir. İşten gelir çantasını bir kenara atıp kıyafetlerini dahi değiştirmeden kendini mutfağa atar ve akşam yemeği için hazırlık yapardı. Hep şaşkın gözlerle izler ve o tempoya nasıl dayanabildiğini merak ederdim. Tüm bu söylediklerim çalışmam için beni çok ileri seviyede motive etse de doğum iznimin bitmesine 1 ay kala beni daha çok düşünür hale getirmişti. Mantıksal düşünceler yerini yavaş yavaş duygusal çöküntüye bırakmaya başlamıştı. Ondan nasıl ayrılacaktım?